چه استفاده هایی از اسپکتروفتومتر میشود؟

اسپکتروفتومتر ابزاری است که میزان نور جذب شده توسط یک نمونه را اندازه گیری می کند.

تکنیک های اسپکتروفتومتر برای اندازه گیری غلظت املاح در محلول با اندازه گیری مقدار نور جذب شده توسط محلول در یک کووت قرار داده شده در تکنیک اسپکتروفتومتر برای اندازه گیری شدت نور به عنوان تابعی از طول موج استفاده می شود.

این کار را با پراش پرتو نور به طیفی از طول‌موج‌ها، تشخیص شدت‌ها با دستگاهی با بار جفت شده و نمایش نتایج به‌صورت نمودار روی آشکارساز و سپس دستگاه نمایش انجام می‌دهد.

اسپکتروفتومترها ابزارهایی هستند که برای اندازه‌گیری انرژی تابشی یا نور، به طور سنتی با کووت کوارتز استفاده می‌شوند. در حال حاضر پیشرفت‌های فناوری امکان اندازه‌گیری در ظروف مویرگی یا صفحه نمونه را فراهم می‌کند. اسپکتروفتومترهای میکروحجمه که به آن ها حجم کم، حجم کم یا نانو اسپکتروفتومتر نیز گفته می شود، ظرفیت اندازه گیری حجم در محدوده 0.5 تا 5 ul را دارند، برخی از مدل ها می توانند حتی کمتر را اندازه گیری کنند. این ابزار امکان کمی سازی سریع و دقیق اسیدهای نوکلئیک و نمونه های پروتئین را فراهم می کند و در عین حال از نمونه های گرانبها محافظت می کند. 

برخی از ویژگی‌های مناسب برای جستجو عبارتند از: بازیابی و ذخیره‌سازی نمونه، گرافیکی برای نمایش نتایج منحنی‌های کالیبراسیون، اندازه‌گیری‌های سینتیک یا نسبت، کانال‌های مجزا برای پیپت‌های چند کاناله، محافظت از نمونه در برابر تبخیر، روش‌های از پیش برنامه‌ریزی‌شده، و نرم‌افزار روی برد برای جمع‌آوری داده‌ها. 

اسپکتروفتومتر برای اندازه گیری ترکیب یک ماده توسط طیف سنجی جذبی به خوبی شناخته شده اند. به عنوان مثال، اکسیمترها برای تعیین غلظت اجزای مختلف هموگلوبین یا کسری در نمونه‌های خون از اندازه‌گیری طیف جذب در محدوده طول موج مرئی و/یا مادون قرمز استفاده می‌شوند.

اسپکتروفتومتر چگونه ابزاری است؟

نور ولگرد هر نوری است که در طول موج خاصی تحت توزیع گاوسی قرار نگیرد. از آنجایی که طیف‌سنج‌های اسپکتروفتومتر نسبت نور تابشی به نور عبوری را اندازه‌گیری می‌کنند، هر نوری که به آشکارساز نرسد جذب نمونه می‌شود، زیرا آشکارساز ابزار نمی‌تواند بین نور جذب شده و نور سرگردان تمایز قائل شود. اسپکتروفتومتر در غلظت های بالاتر نمونه زمانی که نور بیشتری جذب می شود، در نتیجه نور کمتری منتقل می شود. معرفی نور سرگردان باعث می شود که جذب اندازه گیری شده در انتقال کم از قانون بیر-لامبرت منحرف شود و به مقادیر نورسنجی نادرست که کمتر از جذب محاسبه شده یا واقعی هستند کمک می کند.

ابزارهای تک رنگ دوگانه برای مبارزه با اثرات نور سرگردان استفاده می شود. در حالی که سازهای تک رنگ دارای یک سری شکاف و یک توری هستند، سازهای تک رنگ دوتایی دارای دو توری، دو مجموعه شکاف و آینه اضافی هستند. اسپکتروفتومتر اجزای نوری اضافی اثرات نور سرگردان را در طیف نمونه کاهش می دهد، نویز را کاهش می دهد و اجازه می دهد نمونه های بسیار جذب یا پراکنده به اندازه کافی اندازه گیری شوند.

محدوده جذب‌هایی که می‌توان قبل از انحراف از جذب نمونه واقعی به دقت اندازه‌گیری کرد، به عنوان خطی فتومتریک ابزار شناخته می‌شود و تحت تأثیر نور سرگردان و در نتیجه اپتیک تک رنگ‌ساز هدایت می‌شود. اسپکتروفتومتر از آنجایی که جذب مستقیماً با غلظت نمونه متناسب است، هر چه محدوده فتومتریک بزرگتر باشد، غلظت نمونه بزرگتر می تواند اندازه گیری شود. شکل 12A طیف جذبی را برای ابزارهای تک رنگ تک (بالا) و دو (پایین) نشان می دهد. 

هر دو ابزار دارای محدوده نورسنجی اسپکتروفتومتر گسترده ای هستند که کل محدوده طول موج دستگاه را در بر می گیرد. با این حال، در تک رنگ دوتایی، محدوده فتومتریک تقریباً 2 واحد جذب بیشتر از دستگاه تک رنگ تک رنگ است. خطی بودن تک رنگ دوگانه در شکل 12B نشان داده شده است، جایی که جذب به عنوان تابعی از غلظت نمونه برای سولفات نیکل (II) و هیدروکلراید رانیتیدین رسم شده است.

https://spectrometer12.netboard.me/